Page 8 - GR April mag_Neat
P. 8
07
Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ
Πότε ήταν η τελευταία φορά που Αυτός ο αγώνας να μπλοκάρουμε από τη ζωή
απαντήσατε με ειλικρίνια στην κατά τα άλλα μας οποιοδήποτε συναίσθημα είναι στο
τυπική ερώτηση "Τι κάνεις;" που δέχεστε ελάχιστο αρνητικό δεν είναι μόνο
τόσες φορές κατά τη διάρκεια της ημέρας εξαντλητικός: εν τέλει μας απομακρύνει και
σας; Όλοι, ακόμα και εμείς οι ίδιοι, όταν από τον αρχικό μας στόχο. Πλέον διστάζουμε
κάνουμε αυτή την ερώτηση, περιμένουμε να παραδεχτούμε ακόμα και στον ίδιο τον
την ίδια απάντηση: θετική, συνοδευόμενη εαυτό μας ότι δεν είμαστε ευτυχισμένοι.
από χαμόγελο. Ζούμε στην εποχή που το να
παραδεχτεί κανείς ότι είναι δυστυχισμένος, Μένουμε σε δουλειές που δεν μας
ή ότι απλά δεν είναι χαρούμενος θεωρείται ευχαριστούν, σε σχέσεις που δεν μας αξίζουν,
κατακριτέο, γίνεται αντικείμενο καταπιέζουμε τη θλίψη και την απογοήτευσή
σχολιασμού, οίκτου ή απλά απορίας: Μα μας ως κάτι απαγορευμένο. Αν, όμως, δεν
γιατί; επιτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει ένα
συναίσθημα, είναι σχεδόν σίγουρο ότι αυτό
Διαβάζουμε βιβλία αυτοβελτίωσης, μικρές με το χρόνο απλά θα διογκωθεί.
συμβουλές για να γίνουμε ευτυχισμένοι,
δημοσιεύουμε φωτογραφίες από τα ταξίδια Δεν λέω να είμαστε μελαγχολικοί, ούτε να
και τις εξόδους μας για να δείξουμε σε όλο ζούμε σε μόνιμη απογοήτευση. Απλά να
τον κόσμο ότι τα καταφέραμε! Αποστολή απαλλαγούμε από την πίεση της διαρκούς
εξετελέσθη. Λες και η ευτυχία είναι μια ευτυχίας. Να βιώσουμε τη στεναχώρια μας
μόνιμη κατάσταση ευφορίας αντί για ένα και να τη μοιραστούμε. Να αφήσουμε τα
ταξίδι, λες και είναι αυτοσκοπός, δάκρυά μας να μας ανακουφίσουν όταν
προορισμός στον οποίο πρέπει πάση θυσία νιώσουμε την ανάγκη. Γιατί τότε, όταν
να φτάσουμε χωρίς να βιώσουμε κανένα νιώσουμε πραγματική ευτυχία θα τη
αρνητικό συναίσθημα στην πορεία. βιώσουμε σε όλη της την ένταση. Γιατί χωρίς
σκοτάδι δεν θα υπήρχε φως.
