Page 11 - NL Magazine Mei
P. 11
Ook de vanzelfsprekendheid dat ieder geïnteresseerd
EBU-lid kon meedoen is veranderd. Op een gegeven
moment wilde zoveel landen meedoen, dat het
ondoenlijk was iedereen toe te laten. Er zou anders
een tv-programma van vele uren ontstaan. Va naf
1994 gaan de besten van een festival door naar het
volgende jaar. Via een bepaald systeem wordt
berekend welke andere landen ook kunnen
meedoen, gebaseerd op hun prestaties in
voorgaande jaren. Enkele landen mogen automatisch
meedoen, omdat ze financieel flink bijdragen aan de
EBU: Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Frankrijk en
Spanje. Sinds 2004 wordt op donderdag een halve
finale gehouden en op de zaterdag daarna de echte
finale. Er zijn zoveel landen die mee willen doen dat
de EBU zich genoodzaakt zag om het festival over
twee dagen uit te smeren. De winnaars van de halve
finale komen terug op zaterdag. Op zaterdag doen
ook de landen mee die zich het jaar ervoor al
plaatsten voor deelname aan de zaterdagfinale.
De puntentelling maakte ook een verandering door.
In het eerste jaar werd niet bekend gemaakt hoeveel
punten aan een deelnemer werden toegekend, alleen
de winnaar werd uitgeroepen. De jaren daarna
werden wel punten uitgedeeld aan elke deelnemer.
De puntenverdeling is tegenwoordig: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7,
8, 10, 12 punten, waarbij de twaalf worden uitgereikt
aan het beste liedje. Werden de punten voorheen
toegekend door een vakjury, tegenwoordig bepalen
de kijkers wie wint door middel van de tele-voting. In
1997 voerden de eerste landen tele-voting in en elk
jaar zijn daar meer landen bijgekomen. Op het
systeem van tele-voting is veel kritiek, omdat het
fraudegevoelig zou zijn. Bovendien zouden kijkers op
hun buurland stemmen en niet meer op het beste
liedje.
Een deelnemer hoeft niet perse uit een deelnemend
land afkomstig te zijn. Zo heeft Celine Dion uit
Canada ooit meegedaan voor Zwitserland en de
Griekse Vicky Leandros voor Luxemburg.
via: https://rozegolf.net/dossier-eurovisie-
songfestival/geschiedenis-eurovisie-songfestival/